"Η ευτυχια ειναι αυτο που περιμενουμε να'ρθει..."
μαλλον στη δικη μου περιπτωση,εχασε τα ιχνη μου...
Θελω να κλεισω τα ματια και να βρεθω καπου αλλου..
εκει που τελειωνει ο ουρανος,χαμενη,εχοντας ξεχασει τ'ονομα μου...
Να γινω μια αλλη,μια τρελη,
που θα γελαω χωρις να απολογουμαι και θα κλαιω χωρις να κρυβομαι...

Μικρες χαμενες μερες...που εγιναν μεγαλα χαμενα χρονια...
Ποσα τρενα εχασα στους σταθμους που σταθηκα...
περιμενωντας σε να φανεις...
Ποσες νυχτες δε κοιμηθηκα για να τελειωσω τα σεναρια που συνεθετα με το νου,
με πρωταγωνιστες εμενα...εσενα...
τρυπιες σκεψεις που εμπαζαν νερο και πνιγηκαμε μεσα τους.
Η παρασταση δε θ'ανεβει τελικα στο σανιδι,
οι θεατες αντικατασταθηκαν απο φαντασματα που στοιχειωσαν το θιασο μας.
Μα εχω κρατησει κατι...
μια ελπιδα,
ενα αναμμενο κερι που σιγοκαιει και αυτο μεχρι να λιωσει τελειως...