Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ....


ΓΕΥΟΜΑΙ ΛΕΞΕΙΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ...ΚΑΙ ΜΕΝΩ ΕΔΩ, ΝΑ ΤΟΥΣ
ΧΑΡΙΖΩ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΡΩΣΤΑ...ΜΕΡΕΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ, ΤΥΦΛΕΣ...ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠ'
ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ...ΑΔΕΙΑΖΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΕ ΣΕΛΙΔΕΣ...ΓΕΜΙΖΩ ΦΥΛΑΧΤΑ ΣΕ
ΚΟΡΜΙΑ...ΠΟΥ ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΤΗ ΦΩΤΙΑ...Η ΝΥΧΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ
ΜΟΥ...ΚΡΥΒΕΙ Τ' ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...ΠΟΥ ΟΥΡΛΙΑΖ...ΕΙ
ΠΩΣ...ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου