Γιατί είναι άδικο φίλε να μην παίζεις σωστά…

Είναι στιγμές που ορκιζόμαστε στον εαυτό μας πως θα διαγράψουμε οριστικά από μέσα μας κάποιους ανθρώπους που μας πλήγωσαν,που μας πόνεσαν άδικα..(Μα πόσο γελιόμαστε στ’ αλήθεια ποτέ δεν θα τα καταφέρουμε..)Πάντα θα κρατάμε μέσα μας τους ανθρώπους και τις στιγμές που περάσαμε μαζί τους.Μπορεί να μπήκαν στη ζωή μας κάπως παράξενα, μπορεί να τους αγαπήσαμε ακόμα με πολύ παράξενο τρόπο και για πολλούς ίσως και ακατανόητο… Μα ότι κι αν έγινε..όπως κι αν έγινε..έγιναν πια κομμάτι μας,μέρος της ζωής μας.Αλλά έρχεται η ώρα που εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα συνεχίσουμε μαζί ή όχι..Παλεύεις για καιρό μέσα σου,ψάχνεις από κάτι να πιαστείς..δεν βρίσκεις όμως τίποτα..μόνο πόνο..Κι αν μας πόνεσαν αυτοί εμείς τους κρατάμε σε μια άκρη της ψυχής μας,ίσως και στην καλύτερη και τους προστατεύουμε πάντα από κάθε είδους "κακία"..γιατί δεν θέλουμε κανείς να τους βλάψει είτε με λόγια είτε με πράξεις και ας μας έβλαψαν αυτοί..Κι ας μην αναγνώρισαν ότι τους δώσαμε… εμείς δεν περιμέναμε ανταπόδοση απλά αναγνώριση και ούτε αυτή λάβαμε..Και προσπαθείς ξανά και ξανά..και ψάχνεις να βρεις παντού δικαιολογίες..μα δεν υπάρχουν..Δυστυχώς όμως έρχεται κάποτε η στιγμή που κουράζεσαι να προσπαθείς..που κουράζεσαι να αγαπάς μόνο εσύ..Γιατί είναι άδικο..Γιατί είναι άδικο εσύ να είσαι εκεί και ο άλλος να μην είναι..Γιατί είναι άδικο να μας αγγίζουν κάποιοι άνθρωποι και μετά να φεύγουν,είναι άδικο να κουβαλάμε το αποτύπωμά τους μέσα μας..Γιατί είναι άδικο κάποιοι να έχουν καρδιά και άλλοι..όχι.?Γιατί είναι άδικο φίλε να μην παίζεις σωστά..Γιατί είναι άδικο να παίζεις με αισθήματα..Δε σου έμαθαν πως υπάρχει και ο πόνος στα συναισθήματα;