Οι άγγελοι τραγουδάνε... Και οι ερωτευμένοι επίσης... Πίσω από κάθε ανάταση,από κάθε μεράκι,μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείληΕίναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους,είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή... Και η θάλασσα είναι απέραντη,τα πουλιά μυριάδες,οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια,όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν... ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ-ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ(1972)
Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
Σ'Έχω Βρει Και Σε Χάνω - Νατάσα Μποφίλιου ft. Αδάμαστος
Σε έχω βρεί και σε χάνω
δανεική παρουσία
έχω τόσα να κάνω
και δεν έχουν ουσία
Όπου είσαι πηγαίνω
δίχως λόγο να πάω
με τους φίλους σου βγαίνω
επαφή να κρατάω
*
Πόσο κρατά η αγάπη
πόσο κρατά μια στιγμή
πόσο κρατάει ένα δάκρυ
πόσο κρατά η σιωπή
Πόσο κρατάει ένα βράδυ
πόσο κρατά μια αγκαλιά
πόσο κρατάει ένα χάδι
και πόσο σφίγγει η θηλιά
Τα βράδυα περνάνε
και εγώ κοιτάω ένα τοίχο
κι όσα θα 'θελα να 'μαι
χωράνε σε ένα στίχο
Δες πως πεθαίνει ο έρωτας
μαζί και όλα τ'άλλα
σχέδια, όνειρα
και λόγια μεγάλα
Και ξημερώνει η μέρα
για να με δεί να δακρύζω
και όλα αυτά επειδή ήθελα
τη ζωή να στραγγίζω
"Πονάει η αλήθεια,
πως να γλυτώσεις δειλέ"
κακιά μου συνήθεια
ας μην υπήρχες ποτέ
Κι έτσι παίρνω το ρίσκο
και σε δρόμους σε ψάχνω
κάποιες νύχτες σε βρίσκω
μα είσαι απέναντι, δε φτάνω
Μένω εκεί και τί να κάνω
που το όνειρο δε πιάνω
σε έχω βρεί,
και σε χάνω
*
Σε έχω βρεί και σε χάνω
σταθερή μου αξία,
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ'αταξία
Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα
Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν' αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία
Στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πεί πως θα αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω
Κάποιες μέρες ακούω
στη σιωπή τη φωνή σου
πάνε μέρες που λείπεις
κι είμαι ακόμα μαζί σου
Σε ρωτάω τι έχεις
και σου λέω "καλημέρα"
σ'αγαπάω, μη τρέχεις
είσαι ακόμα εδωπέρα
*
Γιατί τρέχεις, γιατί φεύγεις
τι ψάχνεις και τι φοβάσαι
και γιατί δεν αντέχεις τα βράδυα
μόνη να κοιμάσαι;
Γιατί χάνεσαι, γιατί πονάς
γιατί δακρύζεις,
γιατί πάντα μέρα φεύγεις,
όμως νύχτα γυρίζεις;
Είναι άσχημα, το ξέρω
πονάει, κι αυτό το ξέρω
είπες να κάψω ό,τι σε θυμίζει
για να καταφέρω
Να γελάσω ξανά,
ή να ονειρευτώ,
να πάω στο πουθενά
και στο τίποτα να χαθώ
Να σηκωθώ ένα πρωϊ
κι όλα να 'χουν αλλάξει
να μη χωράνε πλέον "μη"
ή "δεν" σε μια πράξη
Όμως κρυμμένα μυστικά
πάντα θα γυρνάνε
να θυμίζουνε βράδυα
όταν τα αστέρια μας κοιτάνε
Το μπουκάλι μου άδειασε,
δώσ'μου ανάσα,
κλείσε τα μάτια σου,
κοιμήσου και όλα άσ'τα
Το πρωϊ πάλι θα φύγεις,
για να πεθάνω
Σε έχω βρεί
και σε χάνω
*
Σε έχω βρεί και σε χάνω
σταθερή μου αξία,
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ'αταξία
Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα
Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν' αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία
Στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πεί πως θα αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου