Βούρκωσαν τα μάτια μου...

πεθύμησα εκείνες τις σιωπηλές ματιές..
πεθύμησα ν'ακούσω τους κτύπους της καρδιάς σου..
πεθύμησα την αγκαλιά και τα φιλιά σου..
ως την επόμενη φορά.. θα μου λείπεις..

Περιμένω την επόμενη φορά που κοντά σου θα' μαι
που θα ακούσω τη φωνή σου να ηχεί στην καρδιά και στο μυαλό μου..

Η αγκαλιά σου ο προορισμός μου..
τα μάτια σου ο κόσμος μου όλος...
μελωδία σιωπής σεντόνι στα όνειρά μου..
Μ' αγκαλιάζεις και χάνομαι..

Κι όταν κοιμάσαι.. πόσο αλήθεια λατρεύω να σε χαζεύω..
Η σκέψη μου κουρνιάζει στη ζεστασιά του κορμιού σου..
ακουμπάει στην άκρη του ζεστού κρεββατιού σου..

Και έγινε η μορφη σου.. προσκέφαλο της νυχτας μου..