Λυπάσαι για 'μενα που δεν αγαπήθηκα όσο μού αξίζει....
Λυπήσου για 'κεινον που χάνει μια μάχη και δεν συνεχίζει....και παύει να ελπίζει.....
Η ελπίδα καλέ μου χωράει σε μια τσέπη χαρτί που διπλώνει.....
Οι άγγελοι τραγουδάνε... Και οι ερωτευμένοι επίσης... Πίσω από κάθε ανάταση,από κάθε μεράκι,μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείληΕίναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους,είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή... Και η θάλασσα είναι απέραντη,τα πουλιά μυριάδες,οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια,όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν... ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ-ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ(1972)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου