Δεν έχω πλέον να αποδείξω τίποτα σε κανέναν...

Αφιερωμένο σε όσους έχουν παλέψει για την ψυχή τους όπως εγώ...

Έχω περάσει από μπόρες και θύελλες... Από σκοτεινά μοναχικά και έρημα μονοπάτια της ζωής ψάχνοντας την αλήθεια...

Έχω περάσει από ανθρώπους που προσπάθησαν να με καταστρέψουν για να ανεβάσουν τον εγωισμό τους ένα σκαλί παραπάνω...

Από τυχοδιώκτες και υποκριτές ανούσιων και επιφανειακών, χλιαρών επιδιώξεων...

Έχω γνωρίσει την κυρά απόγνωση...

Έχω δει τα όνειρα μου να θρυμματίζονται... να γίνονται σκόνη...

Έχω μπει στο πλοίο της κατάθλιψης και του θηρίου που λέγετε φόβος να παλεύω...

Έχω νιώσει το μηδενισμό... το τίποτα... το κενό..

Έφτασα στο κατώφλι του Χάρου παλεύοντας μην μου πάρει τα λογικά μου...

Δεν του πούλησα την ψυχή μου και γύρισα πίσω... και σήμερα πιστεύω ακόμη στην ΕΥΤΥΧΙΑ ...

Δεν έχω πλέον να αποδείξω τίποτα σε κανέναν...

Το σωστό πρόσωπο είναι ο εαυτός σου...

Είναι αρκετό να κοιτάξεις στα μάτια μου... θα σου πουν την αλήθεια...

Αν κοιτάξω στα δικά σου, θα βρω την αλήθεια...

Όλα τα άλλα τα δειλά που μου λένε περί δεν μπορώ... ίσως... δεν ξέρω... θα δούμε... θα δείξει και θα κάνουμε... μου είναι πλέον ΠΑΝΤΕΛΩΣ αδιάφορα....