Πιστεύω στο
πεπρωμένο.Νομίζω πως οι ζωές των ανθρώπων είναι προδιαγεγραμμένες.Το ίδιο και η
πορεία τους.Η πορεία,η σατανική αυτή ιέρεια που τήν συνόδευε σαν σκιά της και
γινόταν ταξιδευτής μαζί της.Μαζί τα όνειρα,οι ελπίδες και οι προσδοκίες.Ο αέρας
έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο και ξαναγεννιόταν....Ανάσες ζωής....
Οι άγγελοι τραγουδάνε... Και οι ερωτευμένοι επίσης... Πίσω από κάθε ανάταση,από κάθε μεράκι,μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείληΕίναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους,είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή... Και η θάλασσα είναι απέραντη,τα πουλιά μυριάδες,οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια,όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν... ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ-ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ(1972)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου