Άσ' το να φύγει....

Άσ' το να φύγει

Ανήκει σ' έναν κόσμο που όλο τρέχει

Άσ' το να περάσει

Στη μεριά αυτών που πάντα προσπερνούν

Άσ' το να χαθεί

Να ζυμωθεί από τα χέρια της Λήθης

Να 'ρθει κάποτε πίσω ολοκαίνουργιο

Άσ' το να κυλήσει

Πώς να κρατήσεις

Μια χούφτα άμμου που βιάζεται να σκορπίσει....?

Δε χάνει τίποτα....όποιος τίποτα δεν έχει......

Είμαι ένας ήλιος κλειδωμένος στο κελί μου

Είσαι φεγγάρι μες στης λίμνης το βυθό

Κι οι δυο αόρατα παλάτια της ερήμου

Στην ίδια μοίρα με τον ίδιο αριθμό.

Όλα τα όνειρα και τα ιδανικά μου

Πρέπει να πακετάρω πριν να κοιμηθώ

Τα νοικιασμένα να επιστρέψω τα φτερά μου

Και ό, τι πίστεψα να το απαρνηθώ.

Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση

Νωρίς σκοτείνιασε και στην καρδιά μου βρέχει

Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση

Δε χάνει τίποτα όποιος τίποτα δεν έχει.

Είμαι ο ήρωας ενός άτυχου επιλόγου

Σ ένα σενάριο φτιαγμένο για τη γη

Κι εσύ χορεύεις στο ρυθμό του παραλόγου

Μήπως πλανέψεις μια καρδιά που αιμορραγεί.

Ήρθα και φεύγω επισκέπτης μ άδεια χέρια

Μόλις που πρόλαβα να πω πως σ αγαπώ

Σύρθηκα ανάμεσα από δίκοπα μαχαίρια

Για ν αποδείξω της ζωής μου το σκοπό.

Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση

Νωρίς σκοτείνιασε και στην καρδιά μου βρέχει

Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση

Δε χάνει τίποτα όποιος τίποτα δεν έχει...

 Καλή Αντάμωση - Μιχάλης Κακέπης

Μουσική / Στίχοι: Νίκος Βερόπουλος

Αύριο....

Αύριο...λες....

και σ' αυτή τη μικρή αναβολή 

παραμονεύει ολόκληρο το πελώριο ποτέ.

Να' σαι τόσο πρόσκαιρος και να κάνεις όνειρα τόσο αιώνια!!

Ίσως... Αλεξίου

Κάτι στον έρωτα μένει κρυφό

Ίσως να είναι της μοίρας γραφτό

Ή μήπως πάλι εκεί που κοιτώ, φταίω εγώ...

Ζωή μου ποιος να 'χει το φταίξιμο αυτό

και πόνο δεν νιώθω να ξέρω πώς ζω

Μια κόντρα δεν είχα για την μοναξιά

για φίλη την πήρα πριν χρόνια αγκαλιά...

Δρόμος η αγάπη χωρίς τελειωμό

Ίσως να φεύγει ή ν' αρχίζει από εδώ

ή μήπως ψάχνω για να αγαπηθώ

Σε ό,τι μισώ...

Ζωή μου ποιος να 'χει το φταίξιμο αυτό

και πόνο δεν νιώθω να ξέρω πώς ζω

Μια κόντρα δεν είχα για την μοναξιά

για φίλη την πήρα πριν χρόνια αγκαλιά...

Στίχοι: Σμαρώ Παπαδοπούλου

Μουσική: Θοδωρής Παπαδόπουλος

"Βύσσινο και νεράντζι" 2006

Αλεξίου - Μάλαμας - Ιωαννίδης (Λυκαβηττός 2006)

Χωρίς εσένα όλα τα πράγματα σημαίνουν θάνατο.....

Χωρίς εσένα ο κόσμος στέλνει μόνο αρνήσεις

κι είμαι ανέτοιμος για αυτά τα κομμάτια της ψυχής μου από κενό εκμαγείο...

Και δεν αντέχει χωρίς εσένα καμιά πραγματικότητα... 

Μένει το άδειο βάθος της καρδιάς μου να το ρυπαίνει ο κόσμος... 

Χωρίς εσένα όλα τα πράγματα σημαίνουν θάνατο.....

Χωρίς εσένα το ρίγος, ο φόβος, η απόγνωση... 

Χωρίς εσένα όλα τα πράγματα σημαίνουν θάνατο 

Χωρίς εσένα που τέμνεις τα νερά με τη φωτιά

δε μένει ούτε ήλιος ούτε γη να καρποφορεί... 

Χωρίς εσένα μόνο οι γλουτοί, το στήθος και το στόμα σου

μένουν οφθαλμαπάτες σε αποδεκατισμένο επίλογο...

Χωρίς εσύ να είσαι εδώ 

μένουν μονάχα το κρύο ή το ζεστό σώμα της απουσίας σου... 

Μένουν όλα όσα δεν έβλεπα τις ώρες που σε κοίταζα... 

Μένει το άδειο βάθος της καρδιάς μου να το ρυπαίνει ο κόσμος... 

Χωρίς εσένα ο κόσμος στέλνει μόνο αρνήσεις

κι είμαι ανέτοιμος για αυτά τα κομμάτια της ψυχής μου από κενό εκμαγείο...

Και δεν αντέχει χωρίς εσένα καμιά πραγματικότητα... 

Γιατί ό,τι και να σκεφτούμε, εσύ και εγώ, τ'ανθρώπινα, το τώρα, τα κανονικά...

Όχι δεν είναι αυτά ποτέ το βάθος του κόσμου...

Βάθος του κόσμου είσαι εσύ, που ξέρεις να συγχωρείς έναν ερωτευμένο...

Και μοιάζουμε...

μοιάζουμε...

σ'ότι δε φαίνεται...